Poyraz ile güneş, bir gün başlamışlar cenkleşmeye. Biri dermiş: « Ben kuvvetliyim! » ; öteki dermiş: « Yok, ben daha kuvvetliyim. » En sonunda: « Şu yolcunun sırtından elbiselerini hangimiz çıkarırsak en kuvvetlimiz odur » demişler.
Önce işe poyraz girişmiş: bir esmiş, bir esmiş... Bakmış ki yolcu üşüyüp elbiselerine daha sıkıca sarınıyor, esmesini bir kat daha artırmış. Ama adamcağız soğuktan büsbütün rahatsız olup arkasına bir şey daha almış. Poyraz o işi beceremediğini görünce güneşe bırakmış.
Güneş önce yavaştan almış; yolcunun arkasına sonradan giydiği elbiseyi çıkardığını görünce ısısını artırmış, başlamış yakmaya. En sonunda yolcu, ısıya dayanamamış, üstünde nesi var nesi yoksa hepsini çıkarıp ırmağa çimmeye girmiş.
Bu masal da gösteriyor: zorlamak para etmez, tatlılıkla davranmalı..
Ezop Masalları'ndan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder