Nasrettin Hoca'nın bulunduğu bir mecliste ahbapları şaka olsun, biraz gülelim, diye Hoca'nın eline bir saz tutuştururlar:
- Hocafendi, şu sazı çal da, biraz ruhumuz neşelensin!
derler. Hoca ahbaplarının hatırını kırmaz. Sazı sapından yakalayıp kucağına oturtur ve boyuna aşağı yukarı mızrabı sürter. Tabii acı bir zırıltı ortalığı kaplar. Eş-dostu Hoca'ya:
- Canım Hocafendi hiç böyle saz çalınır mı? Güzel bir nağmeyi vücuda getirmek için parmağını -gerektiği takdirde- oynatmak, perdelerde gezinmek lazım gelir.
derler. Hoca hemen ahbaplarına cevap verir:
- Onlar perdeyi bulamazlar da aramak için gezinirler. Ben perdeyi buldum, niçin boş yere gezineyim? cevabını verir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder