En küçük canlıdan en gelişmiş organizmaya kadar her canlı, fonksiyonunu sürdüren organizma kendi biyolojik dengesini muhafaza etmeye gayret eder. Her canlı dinamik bir dış çevre içinde yaşayan dinamik bir iç çevreye sahiptir. Claude Bernard’ın dediği gibi iç dünya ve dış dünya arasındaki ilişkiyi stabil tutmak için ömür boyu mücadele ederiz. İşte bu dengeyi bozan küçük-büyük her türlü olay bizim açımızdan travma olarak değerlendirilir. Bir travmanın şiddeti, lokal mi genel mi olduğu, akut mu kronik mi olması önemlidir. Aynı organizmada farklı tepkiler yaratması da mümkündür. Fiziksel, kimyasal, psikolojik travmalar olabilir, değişik tipte travmalar olabilir. Ama aşağı yukarı hepsinin sıralı, önceden kestirilemeyen ama organize olarak birbiri ardı sıra devam eden bir işleyişi olduğunu söylemek lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder