Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki;
bir bütün olarak içimize sığmaz, sevdiğimiz insana doğru yayılır.
Onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur;
işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür;
bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse,
kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir.
Marcel Proust
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder